ص: 2

امام مهدی ذخیره امامت :امام زمان ، انتظار و رسالت منتظران در اندیشه امام خمینی(ره)

صفر فلاحی

ص: 3

تقدیم به :

روح پرفتوح و ملکوتی حضرت امام خمینی، بنیان گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی که با افکار الاهی خویش «قیام سرخ و حماسی عاشورا» و «انتظار سبز مهدوی» را در عصر حاضر به تفسیر نشست و درس توحید ، بندگی ، مقاومت ، عدالت ، شرافت ، کرامت ، شهادت ، ایثار ... عزت طلبی ، استقلال ،

آزادی و انتظار داد.

شناسنامه

ص: 4

امام مهدی ، حاکم بر جمیع··· 34

قرآن تام··· 34

شارح قرآن··· 34

امام عصر غایت بعثت انبیاء··· 35

فصل دوم

اصلاح عالم با فداکاری··· 37

ریشه کنی اختلافات··· 37

پرچم دار رهایی و منادی توحید··· 38

طبیبان واقعی بشر··· 39

امام مهدی مجری و مجدد شریعت··· 40

شمع جمع··· 40

مقدمات ظهور و فرج··· 43

تفسیر انتظار··· 44

تکالیف فردی و اجتماعی··· 45

سلام بر منتظران مهدی··· 47

کافی نبودن انتظار و برداشت های نادرست··· 49

جواب برخی برداشتها··· 50

مبارزه با ظلم و گناه هدف امام زمان··· 53

افکار استعماری و ترویج آن··· 54

آماده دیدار شوید··· 56

ضرورت تشکیل حکومت در همه دورانها··· 59

آفتاب ولایت··· 61

عصر طلائی ظهور··· 62

ص: 6

برچیدن سازمانهای دروغین··· 63

موعظه الاهی··· 65

فصل سوم:

انتظار فرج··· 66

سخنرانی··· 66

انتظار فرج و معنای صحیح آن··· 66

قدرتهای بزرگ و تبلیغ معنای غلط از انتظار··· 69

پیام··· 73

سخنرانی··· 79

ماه مبارک رمضان، ماه نبوت··· 79

نقشه های دشمنان برای نجات صدام··· 82

حفظ وحدت و دوری از اختلاف··· 84

ص: 7

ص: 8

صدها و بلکه هزاران حدیث در کتابهای حدیثی شیعه و اهل سنّت از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام و نیز در آثار صحابه و تابعین در مورد اندیشه مهدویت وارد شده است.

د: در فلسفه سیاسی اسلام مسأله مهدویت بیانگر حکومت آرمانی دین مقدس اسلام است. مدینه فاضله ای که شیعه به آن معتقد است و برای آن تلاش کرده و نوید رسیدن به آنرا می دهد همان عصر ظهور و حکومت جهانی حضرت مهدی علیه السلام است. در اندیشه شیعه هر حکومتی باید حکومت حضرت مهدی علیه السلام را وجهه همّت خود قرار داده و برای رسیدن به آن و نزدیک شدن به آن تلاش کرده و سعی کند هرچه بیشتر خود را با آ ن تطبیق دهد.

ه : در مباحث عرفانی و کشف و شهود عرفانی مبحث مهدویت از جایگاهی بس رفیع برخوردار است. هر عارفی یکی از دو رکن عرفان خود را بر مسأله ولایت انسان کامل متمرکز کرده است. شناخت انسان کامل غایت قصوی و منتهی آمال و عرش معرفت و شهود عرفانی عارفان و اولیاء اللّه است. انسان کامل صاحب ولایت مطلقه بوده و ولایت چیزی جز نهایت قرب به خداوند نیست. همه اوصاف انسان کامل اعم از علم غیب، اعجاز، عصمت، مظهر اسماء الهی بودن، تصرف در تکوین و... تنها پرتوی از ولایت مطلقه ائمه اطهار و به ویژه حضرت مهدی علیه السلام است. مهمترین دغدغه عرفا، تعریف انسان کامل، شناخت انسان کامل، راههای رسیدن به این معرفت و نشانه ها و ویژگیهای آن و راههای ارتباط با انسان کامل است.

بزرگترین عارف دوران اخیر حضرت آیت اللّه العظمی امام خمینی(ره) عارفی است که در دو بعد نظری و عرفان عملی قله نشین خلوت انس بوده و صاحب نفحات و فتوحات ربانی و نگین انگشتر مشعل داران

ص: 10

وادی عرفان است. و با تعلیقات خود بر شرح فصوص و تألیف مصباح و آداب الصلاة و سر الصلاة ید بیضاء نشان داده و با خلوت و جلوت، اوراد و اذکار، چله نشینی و جهاد، مراقبه و مشاهده، توسل و توجه، تماشاگر خلوت انس ملکوتیان و همنشین جبروتیان گردیده است. دیدگاههای این عارف سترگ در خصوص مسأله مهدویت و ولایت انسان کامل و مسأله انتظار و وظیفه منتظران که به خامه عالمانه جناب حجة الاسلام والمسلمین آقای صفر فلاحی _ که از خادمات خدوم و مخلص آستانه مقدسه حضرت ستی فاطمه معصومه علیهاالسلام است _ تدوین گردیده، گامی است در جهت شناخت بیشتر حضرت ولی اللّه اعظم و ارتباط معنوی و قلبی یافتن با آن حضرت که واسطه بین غیب و شهادت و راهنمای خلق به سوی کمال مطلق است.

امید آنکه مرضی رضای حضرتش باشد.

والسلام علی عباداللّه الصالحین

احمد عابدی / بهمن ماه 1386

ص: 11

ص: 12

ملئت جورا.»(1)

به اعتقاد ما مصلح کل با تمام خصوصیات و امتیازات در منابع دینی و تاریخی معرفی شده است .

او فرزند امام حسن عسگری علیه السلام ... از عترت پیامبر و مظهر عدل کامل الهی است. عدالت مهدوی چنان گسترده ، و فراگیر و دقیق است که هیچ جای زمین باقی نماند مگر اینکه به برکت عدل و احسان او فیض برده و زنده شود ؛ حتی جانواران و گیاهان نیزاز برکت عدالت و دادگری او بهره مند خواهند شد .(2) عصر ظهور او دورانی شیرین و جذاب همراه با مهر و برادری خواهد بود. او منادی ارزش های ناب اسلامی است بشر طعم شیرین معارف عبودیت، بندگی، آزادی و آزادگی را در عصر او خواهد چشید. بشریت روزی را شاهد خواهد بود که پرچم صلح، صفا، ایثار، ایمان، کرامت، عدالت، سخاوت... هدایت الهی و رحمانی به اهتراز درآمده است...

است . امام مهدی علیه السلام که خاتم اولیاست ، در برابر خدا بسیار فروتن بوده و در برابر عظمت الهی خاشع است . خدا و عظمت او در وجود حضرتش متجلی است . همواره بیم خدا به دل دارد و به مقام تقربی که نزد خدا دارد ، مغرور نمی شود . در حکومت او به احدی بدی نرسد ، مگر آنجا که حد خدایی جاری گردد.(1)

دیگران است او تحقق بخش «وَعادَتُکُمُ الاْءِحْسانُ وَسَجِیَّتُکُمُ الْکَرَمُ»(1) است .

بخشنده بودن در عصر او به عنوان یک فرهنگ در بین مردمان رواج می یابد . حتی در روایت آمده است که در آن زمان مؤمنان در معاملات از یکدیگر سود نمی گیرند . امام علیه السلام اهل بخشش است و بدون سخت گیری نیاز و خواسته دیگران را برآورده می سازد . او نسبت به عمال و کارگزاران و مأموران دولت خویش سخت گیر ، دقیق و با ناتوانان و مستمندان بسیار دلرحم و مهربان است .(2)

امام عصر علیه السلام در برنامه خویش اساس کارش نیز بر تزکیه و تعلیم بنا نهاده شده است . مرحوم آیت اللّه طالقانی ذیل خطبه 134 نهج البلاغه سخنی نغز دارند که می آوریم :

«اساس کار او نه متکی به جنگ است و نه تهدید به سرنیزه و قوانین تحمیلی ، شروع اصلاح و سازندگی اش از عقول و نفوس بشری ، است . این کاری است که نه قدرت نظامی می تواند انجام دهد و نه قوانین و تعلیمات و علوم بشری . معلوم و اکتشاف بشری هرچه پیش رود و وسعت یابد ، اگر با هدایت و اصلاح و رشد عقلی و نفسانی همراه نباشد به خیر و صلاح بشری نخواهد بود ... تحدید هواها و طغیانها به وسیله هدایت و تنویر عقول و رشد کافی ، نخستین کار و انقلاب است که شخصیّت عالی آینده انجام می دهد و این هم دو قسمت دارد : قسمت نخست رشد و هدایت کلی و عمومی است برای همه بشر ، قسمت بعد هدایت و حاکمیت شخص قرآن است که همان حاکمیت خدا و مشیّت اوست ...»(3)

ص: 16

است که شیفتگان دولت حق بر عهده دارند. و بالاخره از مهمترین و اساسی ترین وظایف آنهاکسب معرفت و شناخت نسبت به امام زمان«عج» است که حیات واقعی و انسانی ما در گرو آن است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة الجاهلیة.»(1)

اقتصادی امکان پذیر نیست و به همین جهت منتظران باید با سعی و تلاش در عرصه های مختلف صنعت ، کشاورزی و ... این آرزو و خواست را تحقق بخشند.

4 . بعد سیاسی و نظامی : منتظر دولت کریمه نمی تواند خود را از حضور سیاسی و اجتماعی محروم نماید . در صورت غیبت او از صحنه های سیاسی و اجتماعی جا برای اشخاص غیر معتقد باز می شود و کسانی مسند امور را به دست خواهند گرفت که موجب انحراف جامعه می شوند ... طبق دستور حیات بخش قرآن : وَأَعِدُّوا لَهُمْ ما اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِباطِ الخَیْلِ(1) دینداران در همه اعصار به ویژه عصر غیبت باید نیرومند باشند و با تمام توان از آیین و فرهنگ خویش دفاع هم جانبه نمایند .

5 . بعد دانش روز و سازماندهی : حضور منتظران در جامعه وقتی کارساز و کارآمد است که همراه با دانش ، آگاهی و سازماندهی باشد یعنی در صورتی که تشکیلاتی منسجم و نیرومند باشد ، از هرز رفتن نیروها جلوگیری می کند و زمینه ظهور و شرایط آن را بهتر فراهم می نماید ... به دو حدیث ذیل توجه کنید:

پیامبر اعظم خطاب به اصحابش فرمود : شما اصحاب من هستید، لکن برادران من مردمی اند که در آخرالزمان می آیند . آنان به نبوت و دین من ایمان می آورند با اینکه مرا ندیده اند ... هر یک از آنان اعتقاد و دین خویش را به هر سختی نگاه می دارد . چنانکه گویی درخت خار مغیلان را در شب تاریک با دست پوست می کند یا آتش پردوام چوب تاغ را در دست نگاه می دارد آن مؤمنان مشعل های فروزان اند در

ص: 19

تاریکی ها و خداوند آنان را از آشوب های تیره و تار (آخر الزمان) نجات خواهد داد.(1)

امام سجاد علیه السلام خطاب به ابوخالد فرمود :

«ای ابوخالد مردمانی که در روزگار غیبت به سر می برند و معتقدند و منتظر از مردمان همه زمان ها افضلند ؛ زیرا که خدای متعال به آنان خرد و فهم و معرفتی داده است که غیبت امام برای آنان مانند حضور است این مردم را خدا مانند سربازان پیکارگر صدر اسلام قرار داده است همان ها که در رکاب پیامبر شمشیر می زدند و پیکار می کردند آنان اخلاص پیشگان حقیقی و شیعه واقعی اند که مردم را به دین خدا دعوت می کنند.(2)

آن چه پیش روی شما خوانندگان گرامی قرار دارد بخشی از کلمات، سخنرانی ها، پیام ها و آثار گرانبهای برجای مانده از امام خمینی رحمه الله بنیان گذار نظام جمهوری اسلامی درباره امام عصر علیه السلام ، انتظار و وظیفه منتظران می باشد.

هرچند دامنه مباحث پیرامون امام، امامت، هدایت، حجت الهی، حقیقت محمدیه، ولایت، ولایت انسان کامل و... و مقامات ائمه هدی علیه السلام در سخنان امام و آثار ایشان فراوان است، لکن در این مجموعه مختصر سعی گردیده مطالبی جمع آوری شود که پیرامون شخصیّت امام عصر علیه السلام دوران و عصر غیبت و وظایف منتظران است.

در پایان این نوشتار یک پیام و متن دو سخنرانی از امام خمینی رحمه الله به مناسبت نیمه شعبان جهت بهره و استفاده بیشتر آورده شده است.

امید است با شناخت و انتظار صحیح و سازنده که همراه با امید به

ص: 20

آینده ای روشن و عاملی است بزرگ برای پیشرفت ، ترقی و کمال جویی در به وجودآوردن شرائط و زمینه ظهور آن یگانه منجی عالم بشریت سهیم باشیم . ان شاء اللّه .

پایان این پیش گفتار را با یک بند از ترجیع بند «رازهستی» (نقطه ی عطف) امام خمینی به پایان برده همنوا با منتظران آن بزرگوار زمزمه می کنیم .

ای صورت رسای آسمانی ای رمز ندای جاودانی

ای قله ی کوه عشق و عاشق وی مرشد ظاهر و نهانی

ای جلوه ی کامل انا الحق در عرش مرفّع جهانی

ای موسی صعق دیده در عشق از جلوه ی طور لامکانی

ای اصل شجر ، ظهوری از تو در پرتو سرّ سرمدانی

برگوی به عشق سرّ لاهوت در جمع قلندران فانی

ای نقطه عطف راز هستی برگیر ز دوست جام مستی

صفر فلاحی

قم مقدس _ محرم الحرام / 1427

ص: 21

«چون لیلة القدر لیله توجه تام ولی کامل و ظهور سلطنت ملکوتیه اوست به توسط نفس شریف ولی کامل و امام هر عصر، و قطب هر زمان که امروز حضرت بقیة اللّه فی الارضین، سیدناو مولانا و امامنا و هادینا حجة بن الحسن العسگری ارواحنا لمقدمه فداء است تغییرات و تبدیلات در عالم طبع واقع شود...».(1)

در بیانی دیگر می فرماید:

«اگر سرّ لیلة القدر و سرّ نزول ملائکه در شب های قدر _ که الآن هم برای ولی اعظم حضرت صاحب «سلام اللّه علیه» این معنا امتداد دارد _ سرّ این ها را ما بدانیم، همه مشکلات ما آسان می شود».(2)

نشدند به آن با این که برای آن خدمت آمده بودند، خدای تبارک و تعالی ایشان را ذخیره کرده است...(1)

یا می فرماید:

«خودمان را مهیا کنیم از برای آمدن آن حضرت. من نمی توانم اسم رهبر روی ایشان بگذارم. بزرگتر از این است. نمی توانم بگویم که شخص اول است؛ برای این که دومی در کار نیست، ایشان را نمی توانیم ما با هیچ تعبیری، تعبیر کنیم الاّ همین که مهدی موعود است . آنی است که خدا ذخیره کرده است برای بشر.»(2)

در بیانی دیگر امام آورده اند:

«آخرین ذخیره امامت حضرت بقیة اللّه ارواحنا فداه و یگانه دادگستر ابدی و بزرگ پرچمدار رهایی انسان از قیود ظلم و ستم استکبار... [می باشد].(3)

عصاره است و خدا به این عصاره قسم می خورد.»(1)

علیّ علیه السلام فَقُلْتُ ؛ یَا رَسُولَ اللّه فَأنْتَ أفْضَلُ اَمْ جَبرَئیلُ علیه السلام ؟ فَقَالَ صلی الله علیه و آله : یا عَلِیُ إنَ اللّه _ تَبَارَکَ وَتَعالی _ فَضَّلَ اَنبیائَهُ المُرسَلیِنَ عَلَی مَلائِکَتِهِ الْمُقَرِبِینَ وَفَضَّلَنی عَلی جَمِیعِ النّبِیّینَ وَالْمُرْسَلِیْنَ وَالفَضْلُ بَعْدِی لَکَ یَا عَلِیُ و لِلأَئمَّةِ مِنْ بَعدِکَ ؛ وَ إِنَّ الْمَلائِکَةَ لَخُدّامُنا وَخُدّامَ مُحبیّنا . یَا عَلیُ، الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَن حَولَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمِ وَیَسْتَغْفِروُنَ لِلّذینَ آمَنُوا بِوِلایَتِنَا یَا عَلِیُ، لَوُلا نَحْنُ ما خَلَقَ اللّه آدَمَ علیه السلام وَ لا حَوّاءِ وَ لا الجَنَّةُ وَ لا النّار؛ وَ لا السَّمَاءَ وَ لا الأرضَ فَکَیْفَ لا نَکُونُ أفْضَلَ مِنَ الْمَلائِکَةِ وَ قَد سَبَقْنَاهُمْ إلی مَعرِفَةِ رَبَّنَا وَتَسْبیحِهِ وَتَهْلیلِهِ وَتَقْدیسِهِ لاِءنَّ أَوّلَ مَا خَلَقَ اللّه _ عَزَّوَجَلَّ _ أرْواحُنا ؛ فَأَنْطَقَهَا بِتَوحیدِهِ وَ تَمْجیدِهِ ثُمَّ خَلَقَ الْملائِکَةَ . فَلَمَّا شاهَدوا أَرواحَنا نُورا واحِدا ، استَعظَمَت أَمْرَنَا فَسَبَّحنا ، لِتَعلَمَ الْمَلائِکَةُ أنّا خَلقٌ مَخْلُوقُونَ ، وَأنَّهُ مُنَزَّة عن صِفاتِنَا ؛ فَسَبَّحَتِ الْملائِکَةُ بِتَسْبیحِنا وَنَزَّهَتْهُ عَن صفاتنا . فَلَمّا شاهَدوا عِظَمَ شأنِنا، هَلَّلنَا لِتَعْلَمَ المَلائِکَةُ أن لاَ إِلهَ إِلاَّ اللّه ، وَ أنَا عَبیدٌ ، و لَسنا بالآلِهَةِ یَجِبُ أن نُعْبَدَ مَعَهُ أو دُونَهُ فَقَالُوا : لا إلهَ إلاَّ اللّه فَلَمَّا شَاهِدُوا کِبَرَ مَحَلِّنا ، کَبَّرنا ، لِتَعلَمَ الْمَلائکَةُ أنَّ اللّه تَعالی أَکبَرُ مِن أن یُنالَ عِظَمُ المَحَلَّ إلاّ بِهِ . فَلَمّا شاهَدوا ما جَعَلَه اللّه لَنا مِنَ الْعِزَّة و القُوَّةِ ، قُلْنَا : لا حَوُلَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ باللّه لِتَعلَمَ الْملائِکَةُ ان لاحول لنا ولاقوة الا باللّه فلمّا شاهدوا ما انعم اللّه به علینا واوجَبَهُ لنا من فرض الطاعة ، قلنا : الحمدللّه ، لِتعلم الملائکةَ ما یَحِقُّ للّه ِ تَعالی ذِکرُهُ عَلَینا مِنَ الحَمدِ عَلی نِعَمِهِ ؛ فَقالَتِ المَلائکَةُ : «الحَمدُ للّه .» فِبِنا اهَتَدُوا إِلی مَعرِفَةِ تَوحیدِ اللّه _ عزَّوَجَلَّ _ وَ تسَبیحِهِ وَتَهلیلِه وَ تحمیده وتمجیده . ثُمَّ ، إنَّ اللّه _ تَبارَکَ وَ تَعالی _ خَلَقَ آدَمَ علیه السلام فَأَودَعَنا صُلبَهُ ؛ وَأمَرَ المَلائکَةَ بِالسّجودِ لَهُ تَعظیما لَنا وإکراما ؛ وَکانَ سُجودُهُم للّه _ عَزَّوَجَلَّ _ عُبودِیَّةً ، وَلاِآدَمَ إکراما وطاعةً ، لِکَونِنا فی صُلبِهِ . فَکَیفَ لا نَکونُ أَفْضَلَ مِنَ المَلائکَةِ وَقَد سَجَدوا لاِآدَمَ کُلُّهُم أَجمعُون؟

وَإنَّهُ لما عَرَجَ بی إلی السَّما ، أَذَّنَ جَبَرئیلُ _ علیه السلام _ مَثَنی مَثَنی ؛ وَأَقامَ مَثنی و

ص: 26

مَثَنی . ثُمَّ قالَ لی : تَقَدَّم یا مُحَمّدٌ . فَقُلْتُ لَهُ : یا جبرئیل اتَقدَّمُ علیک؟ فقال : نعم انّ اللّه _ تبارک وتعالی _ فَضَّلَ أنبیائَهُ عَلَی مَلائِکَتِه أجمَعینَ ، وَفَضّلَکَ خاصَّةً. قال فَتَقَدَّمتُ ، فَصَلَّیتُ بِهم ، وَلافَخَر .

فَلَمَّا انتَهَیْتُ إلی حُجُبِ النُّورِ ، قالَ لی جَبرَئیلُ تَقَدَّم ، یا مُحمَّدُ؛ وَتَخَلَّفَ عَنِّی . فَقُلْتُ : یَا جَبرئیلُ فی مثلِ هذا المَوضِعِ تُفارِقُنی؟ فَقَالَ : «یَا مُحَمّدُ إنَّ انتَهاءَ حَدِّی الَّذی وَضَعَنی اللّه ، _ عَزَّوَجَلَّ فِیْهِ إلی هَذا المَکَانَ ؛ فَإن تَجاوَزتُه ، احَتَرقَتْ أَجنحَتی بِتَعَدِّی حُدودَ رَبّی _ جَلَّ جَلالُهُ _ فَزَخَّ بِی فی النُّورِ زَخِّةً ، فَزجَّ بی فی النور زَجَّةً حَتّی انتَهَیتُ إلی ما شاءَ اللّه عَزَّوَجَلَّ من عُلُوِّ مُلکِهِ فَنُودِیتُ : یا مُحَمَّدُ . فَقُلْتُ لَبَّیْکَ رَبّی وَ سَعدَیکَ تَبارَکْتَ وَتَعالَیْتَ فَنُودِیتُ : یَا مُحَمَّدُ ، أنْتَ عَبدی ، وَ أَنا رَبُّکَ ، فَإیّایَ فَاعبُد ؛ وَ عَلَیَ فَتَوَکَّل . فَإِنَّکَ نوری فی عبادی ، وَرَسُولی إلی خلقی ، وَحُجّتی عَلی بَرِیَّتی . لَکَ وَ لِمَن تَبَعَک خَلَقتُ جَنَّتی وَ لِمَن خَالَفکَ خَلَقتُ ناری ؛ وَ لأوصِیائِکَ أَوجَبتُ کَرامَتی ؛ وَلِشیَعتِهم أَوجَبتُ ثَوابی . فَقُلتُ یَا رَبَّ وَ مَن أَوصیائی؟ فَنُودِیتُ : یا مُحَمَّدُ أَوصیاوءکَ المکتُوبُونَ عَلَی ساق العَرش؛ فَنَظَرتُ وَأنا بَینَ یدی رَبّی _ جَلَّ جَلالُهُ _ إلی ساقِ العَرشِ ؛ فَرَأیتُ اثنَی عَشَرَ نُورا ؛ فی کُلِّ نُورٍ سَطَرٌ أَخضَرُ ؛ عَلیهِ اسمٌ وَصِیٍ مِن أَوصیائی أَوَّلُهُم عَلِیُ بنُ أَبی طالِبٍ علیه السلام وَ آخِرهُمُ مَهدِیُ أُمَتی . فَقُلْتُ : یَا رَبِّ هوءُلاءِ أَوصیائی بَعدی؟ فَنُودیتُ : یا مُحَمَّدٌ ، هوءُلاءِ أَولیائی وَ أَحِبّائی وَ أَصفیائی وَ حُجَجی بَعدَکَ عَلی بَرِیَّتِی ؛ وَ هُمْ أَوصیاوءُکَ وَخُلَفاوءُکَ وَخَیرُ خَلقی بَعَدکَ؛ وَ عِزَّتی وَ جَلالی ، لأُظهِرَنَّ بهم دینی ، وَ لأُعلِیَنَّ بِهِم کَلِمَتی ، وَلأُطَهِّرَنَّ الأرضَ بِآخِرِهِم مِن أعدائِی ؛ وَ لأُمَلِّکَنَّهُ مَشارِقَ الأرضِ وَ مَغارِبَها ؛ وَ لأُسَخَّرَنَّ لَهُ الریاحَ ، وَ لاَءُذَلِلَنَّ لَهُ السحابَ الصَّعابَ ؛ و لأُرَقِّیَنَّهُ فِی الأسبابِ ؛ وَ لأنُصرّنَّهُ بِجُندی وَ لأَمُدَّنَّهُ بِمَلائِکَتی حَتّی یُعِلنَ دَعوَتی وَ یَجمَعَ الخَلقَ علی تَوحیدی . ثُمَّ لأُدِیمَنَّ مُلکَهُ وَلأُداوِلَنَّ الأَیّامَ بَینَ أَولیائی

ص: 27

إلی یَومِ القِیامَةِ.

صدوق الطایفه _ رضوان اللّه علیه _ در عیون اخبار الرضا علیه السلام با سندش به مولا علی بن موسی الرضا _ علیه آلاف التحیة والثناء _ به نقل از پدرانشان ، به نقل از حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام روایت کرده است، که حضرت رضا علیه السلام فرمودند : «رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند : خداوند مخلوقی برتر از من و گرامیتر از من خلق نفرموده . حضرت علی علیه السلام فرمود : گفتم : «ای رسول خدا ، شما برترید یا جبرئیل؟» فرمود : علی ، خدای _ تبارک و تعالی _ انبیای مرسل خود را بر ملائکه مقربش برتری عطا فرمود و مرا بر تمامی انبیا و مرسلین برتری داد .

و پس از من فضل و برتری از آنِ تو و ائمه پس از توست ، و فرشتگان خادم ما و خادم دوستداران ما هستند . ای علی ، حاملان عرش و همه کسانی که گرداگرد عرشند ، به ولایت ما خداوند را با حمد کردن می ستایند و تسبیح می گویند و برای مؤمنین طلب مغفرت مینمایند . ای علی ، اگر ما نبودیم آدم علیه السلام و حوّا و بهشت و جهنم و آسمان و زمین ، خلق نمی شد . پس ، چگونه (ممکن است) از ملائکه برتر نباشیم و حال آنکه ما در شناخت خداوند و تسبیح و تهلیل و تقدیس او ، بر آنان پیشی گرفتیم ؛ زیرا اولین موجودی که خدای عزوجل خلق فرمود ، روح ما بود که آ ن (روحها را) به توحید و تمجید خود گویا فرمود . سپس، ملائکه را خلق نمود . پس ، چون آنان ارواح ما را (به صورت) نوری واحد مشاهده کردند ، شأن و منزلت ما را عظیم داشتند ؛ پس ما تسبیح گفتیم تا ملائکه بدانند که ما موجوداتی خلق شده (خداوند) هستیم .

و بدانند که خداوند از صفات ما (مخلوقات) منزّه است . پس ،

ص: 28

ملائکه به دنبال ما تسبیح گفتند و حق _ تبارک و تعالی _ را از صفات ما (مخلوقات) پیراسته دانستند ، و چون ملائکه عظمت شأن و جایگاه ما را دیدند ، ما تهلیل گفتیم تا بدانند که جزء «اللّه» خدایی نیست ، و بدانند که ما بندگان اوییم و الهه هایی که در کنار ، یا مستقلاً پرستش شویم ، نیستیم .

پس ، ملائکه گفتند : هیچ معبودی جز اللّه وجود ندارد ، و چون بزرگی محل و مکانت ما را دیدند ، ما تکبیر گفته خدا را بزرگ داشتیم تا ملائکه بدانند که خداوند متعال بزرگتر و برتر از آن است که (نسبت) بزرگی و عظمت مکانت به کسی جز او سزد .

و چون عزّت و قوتی که خداوند به ما عطا کرده ، دیدند گفتیم : لا حول و لا قوة الا باللّه . هیچ حول و قوه ای جز به نیروی خداوندی نیست ، تا ملائکه بدانند که ما هیچ حول و قوه ای جز آنچه خداوند به ما داده است ، نداریم ؛ و چون نعمتی که خداوند به ما داده _ و آن را در برابر واجب نمودن طاعت و عبادت بر ما واجب نموده _ ملاحظه کردند گفتیم : الحمدللّه ، تا ملائکه بدانند که خداوند در برابر نعمتهایی که به ما داده ، چه حق حمدی بر ما پیدا کرده است ؛ و ملائکه نیز گفتند : الحمدللّه . پس ملائکه به وسیله به ما شناخت توحید خداوند _ عزّوجلّ _ و تسبیح و تهلیل و تحمید و تمجید او هدایت شدند.

سپس خدای تبارک و تعالی ، آدم علیه السلام را خلق فرمود و ما را در صلب او به ودیعت نهاد و ملائکه را برای بزرگداشت و اکرام ما ، به سجده بر او ، فرمان داد ؛ و سجده ملائکه برای خدای عزوجل از سر عبودیّت (نسبت به او) و برای آدم علیه السلام به جهت اکرام (او) و اطاعت (خداوند) بود ؛ زیرا که ما در صلب او بودیم . پس ، چگونه

ص: 29

(ممکن است که) ما برتر از ملائکه نباشیم و حال آنکه آنان همگی به آدم علیه السلام سجده کردند؟»

و چون من به آسمان عروج کردم جبرئیل علیه السلام (اذکار) اذان را دوبار دوبار گفت و (اذکار) اقامه را دوبار دوبار گفت و گفت : «محمّد پیش فرما» گفتم : ای جبرئیل ، آیا بر تو پیشی گیرم؟ گفت : «بله ، خداوند تعالی انبیایش را بر تمامی ملائکه برتری داده و تو را ، به طور خاص ، برتری عطا فرمود» . پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود پس ، من پیش رفتم ، و با آنان نماز خواندم ، و این را مایه فخر و غرور قرار نمی دهم . چون حجابهای نور را به پایان رساندم جبرئیل به من گفت : «محمّد صلی الله علیه و آله پیشرو و به جلو بفرما و از من عقب ماند .» گفتم : ای جبرئیل ، در چنین جایی از من جدا می شوی؟ گفت «محمّد صلی الله علیه و آله ، نهایتِ حدّی که خداوند برای من معیّن فرموده همین جاست و اگر از آن بگذرم ، بالهایم ، به سبب تعدّی و تجاوز از حد پروردگار می سوزد .» پس ، در نور ، بارقه ای برای درخشید و پیکانی از نور با شتاب را پیش برد تا به (آن حد از) علو و رفعت ملکی که اراده خداوند بر آن بود، رسیدم .

ندایم دادند : «ای محمّد» پاسخ دادم : «بلی ، ای خداوندگارم که مبارک و متعالی هستی .» پروردگارم ندایم داد : «ای محمّد ، تو بنده منی و من پروردگار توأم پس ، فقط مرا پرستش کن و بر من توکل نما ؛ زیرا تو نور من در میان بندگانم هستی و فرستاده من بر خلایق و حجّتم بر مردمانی . بهشت خود را برای تو و کسانی که از تو پیروی کنند و شیعه تو باشند آفریدم و آتشم را برای آنان که با تو مخالفت ورزند . کرامت خود را برای اوصیای تو واجب کرده ، ثواب خود را برای پیروانت واجب نمودم .» عرض کردم : «پروردگارا

ص: 30

اوصیای من کیانند؟» فرمود : «ای محمّد ، اوصیایت آنانند که نامشان بر ساق عرش نگاشته شده است .» پس ، در حالی که مقام پروردگار _ جل و جلاله _ بودم به سوی عرش نگریستم و دوازده نور دیدم که در هر کدام نوشته ای سبز رنگ بود و بر آن نام یکی از اوصیایم نوشته شده بود . که اول آنان علی بن ابیطالب و آخرشان مهدی امتم بود.

عرض کردم : «پروردگارا (آیا) اینان اوصیای منند پس از من؟» ندایم داد : «ای محمّد اینان اولیا و دوستان و برگزیدگان من و حجتهایم پس از تو بر مردمانند و آنان اوصیای تو و جانشینانت ، و بهترین مخلوقاتم پس از تو هستند سوگند به عزت و جلالم که دین خود را به وسیله آنان آشکار ساخته ، و کلمه (حق) خود را با آنان اعتلا می بخشم و زمین را به وسیله آخرینشان از دشمنانم پاک می کنم ، و او را مالک مشرقها و مغربهای زمین ساخته و بادها را مسخّرش می کنم ، ابرهای سخت را تحت سیطره او در آورده (و مطیع و فرمانبر او می سازم) ، و او را در راههای تعالی بالا خواهم برد . با لشکریان خود یاری اش داده ، و با ملائکم مددش می رسانم تا آنکه دعوت من برای جمع شدن مردم بر وحدانیتم را اعلام کند و آنگاه دولتش را پایدار ساخته ، و تا روز قیامت روزگار و ایام حکمرانی را میان اولیای خود (دست به دست) می گردانم .»(1)

و این [امام زمان] خاتم ولایت، آن خاتم ولایت کلی بالاصاله است و این خاتم ولایت کلی به تبعیت است».(1)

امام راحل رحمه الله حضرت ولی عصر علیه السلام را عصاره خلقت وتحقق بخش پیام رسالت پیامبران در همه شؤون زندگی می داند و اینکه امام زمان«عج» پرچمدار عدالتی است که همه انبیاء در پی آن بوده اند:

«حضرت خاتم الاوصیاء و مفخر الاولیاء حجت بن الحسن العسکری... بزرگ شخصیّتی که برپا کننده عدالتی است که بعثت انبیاء _ علیهم السلام _ برای آن بود... ابر مردی که جهان را از شرّ ستمگران و دغلبازان تطهیر می نماید و زمین را پس از آن که ظلم و جور آن را فراگرفته، پر از عدل وداد می نماید و مستکبران جهان را سرکوب و مستضعفان جهان را وارثان ارض می نماید.»(1)

جایی دیگر آورده اند:

«چه مسعود و مبارک است روزی که جهان از دغلبازی ها و فتنه انگیزی ها پاک شود و حکومت عدل الهی بر سراسر گیتی گسترش یابد و منافقان و حیله گران از صحنه خارج شوند و پرچم عدالت و رحمت حق تعالی بر بسیط زمین افراشته گردد و تنها قانون عدل اسلامی بر بشریت حاکم شود و کاخ های ستم و کنگره های بیداد فرو ریزد و آن چه غایت بعثت انبیاء علیهم صلوات اللّه و حامیان اولیاء _ علیهم السلام _ بوده، تحقق یابد و برکات حق تعالی بر زمین نازل شود و قلم های ننگین و زبان های نفاق افکن شکسته و بریده شود و سلطان حق تعالی بر عالم پرتو افکن گردد و شیاطین و شیطان صفتان به انزوا گرایند.»(2)

آری در سایه دولت امام عصر«عج» جامعه بشری از سرگشتگی نجات یافته و جهان پر از عدل و داد خواهد شد و همانا هدف و

ص: 33

خواست همه انبیاء علیه السلام جامه عمل خواهد پوشید ؛ چنان که آن بزرگوار را وارث سبزپوش رسالت رسولان می دانیم .

السلام علی وارث الانبیاء وخاتم الاوصیاء ، السلام علی القائم المنتظر والعدل المشتهر...(1).

ص: 34

«به ما این وعده را داده اند که در یک وقتی که امام زمان _ سلام الله علیه _ ظهور کند، این اختلافات از بین می رود و همه برادروار با هم هستند، دیگر زورمند و ... زورکشی در کار نیست.»(1)

این جمله امام خمینی پرتوی است از کلام نورانی امام رضا علیه السلام که فرمود:

«وقتی مهدی ظهور کند زمین از نورش روشن و ترازوی عدالت بین مردم قرار داده می شود و هیچ کس نمی تواند کوچکترین ظلمی به دیگران روا دارد».(2)

می دهند... مهدی منتظر در لسان ادیان و به اتفاق مسلمین از کعبه ندا سر می دهد و بشریت را به توحید می خواند».(1)

می گوییم که عدل در زمان او فراگیر خواهد شد و از طرق خود آن ها هم همین معنا هست که: «یملأ الارض قسطا و عدلاً بعد ما ملئت ظلما و جورا» ما که راجع به آن می گوییم و می گوییم که انبیاء موفق نشده اند اجرا کنند مقاصد خودشان را و خداوند در آخر زمان کسی را می آورد که اجرا کند مسائل انبیاء را... ما حضرت مهدی را یکی از افرادی می دانیم که تابع اسلام است، تابع پیغمبر اسلام است ... که نور چشم پیغمبر اسلام است و اجرا می کند آن مطالبی را که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است.»(1)

امام راحل رحمه الله درباره حضور حضرت ولی عصر علیه السلام در میان جامعه بشری می گوید: «ما مفتخریم که ائمه معصومین از علی بن ابیطالب گرفته تا منجی بشر حضرت مهدی صاحب زمان علیهم آلآف التحیات و السلام که به قدرت خداوند قادر، زنده و ناظر امور است، ائمه ما هستند».(1)

در جایی آورده اند : «... تمام دستگاه هایی که الآن به کار گرفته شده اند در کشور ما و امیدوارم که در سایر کشورهاهم توسعه پیدا بکند باید توجه به این معنا داشته باشند که خودشان را مهیا کنند برای ملاقات حضرت مهدی سلام اللّه علیه».(2)

امام خمینی با اشاره به عنایت الهی، هدایت ها و کمکهای حضرت ولی نسبت به ملت ایران در جریان نهضت اسلامی می گوید:

«یک کشور سی و چند میلیونی با اختلاف گروه ها با اختلاف آمال و آرزوها با اختلاف فهم و شعور، آن ها همه با هم مجتمع شدند و همه با هم دست به هم دادند و یک مطلب را خواستند . این نیست الاّ این که دست غیبی در کار است . خدای تبارک و تعالی به وسیله امام زمان _ سلام اللّه علیه _... [این عنایت را کردند]، از آن وقت، یأس در من هیچ وقت نبوده است».(3)

«... با سپاس از خدای تبارک و تعالی که توفیق به ملّت داد و ملّت را برانگیخت برای احقاق حق و این نبود جز هدایت خدای تبارک و تعالی واعانت ولیّ امر _ صلوات الله و سلامه علیه _ و با اعانت ولیّ امر و هدایت ذات مقدس حق تعالی....»(4)

ص: 39

«...بحمداللّه این کشور الآن در تحت عنایت حق تعالی و در تحت حمایت ولیّ عصر _ سلام اللّه علیه _ به مقامی رسیده است که می تواند راه خودش را طی کند... .»(1)

«... نامه اعمال ما می رود پیش امام زمان _ سلام اللّه علیه _ هفته ای دو دفعه (به حسب روایت)،... نکند که خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان ... امام زمان سلام اللّه علیه یک وقت چیزی صادر بشود که موجب افسردگی امام زمان _ سلام اللّه علیه _ بشود.»(2)

جایی دیگر می فرماید:

«رهبر همه شما و همه ما وجود مبارک بقیة اللّه است باید ماها و شماها طوری رفتار کنیم که رضایت آن بزرگوار را که رضایت خداست به دست بیاوریم».(3)

را نزدیک فرماید و چشم های مارا به جمال مقدسش روشن. ماهمه انتظار فرج داریم و باید در این انتظار، خدمت بکنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا بکند و مقدّمات ظهور ان شاءاللّه تهیه بشود».(1)

«...امید است آفتاب درخشان اسلام بر جهانیان نور افشاند ، و مقدّمات ظهور منجی بشریت را فراهم آورد «و ما ذلک علی اللّه بعزیز».(2)

«... ما باخواست خدا دست تجاوز و ستم همه ستمگران را در کشورهای اسلامی می شکنیم، و با صدور انقلابمان که در حقیقت صدور اسلام راستین و بیان احکام محمدی صلی الله علیه و آله است، به سیطره و سلطه و ظلم جهانخواران خاتمه می دهیم، و به یاری خدا راه را برای ظهور منجی ، مصلح کل و امامت مطلق حق، امام زمان ارواحنا فداه هموار می کنیم... خداوندا!... انقلاب اسلامی ما را به انقلاب مصلح کلّ متصل فرما».(3)

می گذارید ... امام زمان(ع) آمد بخوانید؟ حفظ اسلام واجب تراز نماز است. منطق حاکم خمین را نداشته باشید که می گفت: «باید معاصی را رواج داد تا امام زمان(ع) بیاید. اگر معصیت رواج پیدا نکند حضرت ظهور نمی کند!

اینجا ننشینید فقط مباحثه کنید، بلکه در سایر احکام اسلام [هم[ مطالعه کنید، حقایق را نشر دهید، جزوه بنویسید و منتشر کنید. البته مؤثر خواهد بود. من تجربه کرده ام که تأثیر دارد».(1)

«... من امیدوارم که ان شاءاللّه برسد روزی که آن وعده مسلم خداتحقق پیداکند و مستضعفان مالک ارض بشوند. این مطلب وعده خداست و تخلف ندارد، منتهی آیاما درک کنیم یا نکنیم، آن به دست خداست. ممکن است در یک برهه کمی وسایل فراهم بشود و چشم ما روشن بشود به جمال ایشان. این چیزی که ما در این وقت، در این عصر وظیفه داریم، این مهم است. همه انتظار داریم وجود مبارک ایشان را، لکن با انتظار تنها نمی شود.

بلکه با وضعی که بسیاری دارند. انتظار نیست. ما باید ملاحظه وظیفه فعلی شرعی _ الهی خودمان را بکنیم و باکی از هیچ امری از امور نداشته باشیم».(2)

تکالیف فردی و اجتماعی

براساس روایات فراوانی که از معصومین علیه السلام رسیده است انتظار تنها یک حالت نیست ، بلکه انتظار هم «حالت» است و هم «عمل» است

ص: 42

و در برخی احادیث «افضل اعمال»(1) معرفی شده است . وقتی چنین شد پس منتظران دارای وظیفه و تکلیف هستند ؛ آن هم تکالیف شخصی و اجتماعی . امام خمینی رحمه الله درباره تکالیف منتظران می گوید:

«ما منتظران مقدم مبارکش مکلف هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تا قانون عدل الهی را در این کشور ولیّ عصر _ عجل اللّه تعالی فرجه _ حاکم کنیم و از تفرقه و نفاق و دغلبازی بپرهیزیم و رضای خداوند متعال را در نظر بگیریم و همگان در مقابل قانون خاضع باشیم و با صلح و صفا و برادری و برابری به پیشبرد انقلاب اسلامی کوشا باشیم و حق متعال را در همه احوال حاضر و ناظر بدانیم و تخلف از دستورات اسلام ننماییم و به وسوسه فتنه انگیزان اعتنا نکنیم».(2)

«... ارزش دارد که انسان در مقابل ظلم بایستد، در مقابل ظالم بایستد و مشتش را گره کند و توی دهنش بزند و نگذارد که این قدر ظلم زیاد بشود، این ارزش دارد، ما تکلیف داریم آقا! این طور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان _ سلام اللّه علیه _ هستیم پس دیگر بنشینیم تو خانه هایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم عجل علی فرجه، عجّل، با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او و فراهم کردن این که مسلمین را با هم مجتمع کنید، همه با هم بشوید، ان شاءاللّه ظهور می کند ایشان».(3)

رابه یاری این مردم به پیروزی رساند در یکی از پیام های خود به مناسبت نیمه شعبان ویژگیهای منتظران امام زمان علیه السلام را «معرفت» ، «فداکاری» ، «ایثار» و «شهادت» دانسته چنین می فرماید:

«با سلام و درود به پیشگاه مقدس مولود نیمه شعبان و آخرین ذخیره امامت حضرت بقیة اللّه ارواحنا فداه و یگانه دادگستر ابدی و بزرگ پرچمدار رهایی انسان از قیود ظلم و ستم استکبار، سلام بر او و سلام بر منتظران واقعی او، سلام بر غیبت و ظهور او، و سلام بر آنان که ظهورش را با حقیقت درک می کنند و از جام هدایت و معرفت او لبریز می شوند. سلام بر ملت بزرگ ایران که با فداکاری و ایثار و شهادت راه ظهورش را هموار می کنند».(1)

امام صادق علیه السلام می فرماید:

«ای شیعیان زینت ما باشید و موجب زشتی و سرشکستگی ما نباشید، با مردم سخن نیکو و درست بگویید و زبان هایتان راحفظ کنید و آن را از حرف های اضافی و ناروا بازدارید».(2)

امام امت در جمله ای به پیروان و شیعیان امام عصر علیه السلام سفارش می کند:

«آن خلیفه به حق خدا بود و شماها باید به او اقتدا بکنید. همه ما باید اقتدا بکنیم . البته هیچ کدام طاقت نداریم مثل او باشیم. لکن این قدر باشد که اگر نامه ما را بردند آن جا بگویند این ها هم شیعه هستند. این ها هم تابعند، وقتی نامه های ما را بردند پیش امام زمان... اعمال ما جوری باشد که نمایش از این بدهد که ما تابعیم. ما آن طور نیست که خودسر بخواهیم یک کاری را انجام بدهیم».(3)

ص: 44

منتظر علاوه بر خودسازی ، تربیت جسم و جان و آمادگی برای ظهور و عمل پرهیزکارانه در خدمت به دیگران و دگرسازی نیز پیشقدم است امام خمینی که «خادم ملت» بودن را برای خود افتخار می دانست می گوید:

«رهبر همه شماو همه ما وجود مبارک بقیة اللّه است باید ماها و شماها طوری رفتار کنیم که رضایت آن بزرگورا را که رضایت خداست به دست بیاوریم».(1)

«ما همه انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت بکنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا بکند و مقدمات ظهور ان شاءاللّه تهیه بشود».(2)

از این کاری ازشان نمی آمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند.

یک دسته دیگری بودند که انتظار فرج را می گفتند این است که ما کار نداشته باشیم به این که در جهان چه می گذرد، بر ملت ها چه می گذرد، بر ملت ما چه می گذرد. به این چیزها ما کار نداشته باشیم. ما تکلیف های خودمان را عمل می کنیم. برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایند ان شاءاللّه درست می کنند. دیگر ما تکلیفی نداریم. تکلیف ما همین است که دعا کنیم ایشان بیایند و کاری به کار آن چه در دنیا می گذرد یا در مملکت خودمان می گذرد، نداشته باشیم. این ها هم یک دسته ای، مردمی بودند که صالح بودند».(1)

اینها نخوانده اند قرآن را. اگر صد تا همچو روایتهایی بیاید ضرب به جدار می شود. خلاف قرآن است ، خلاف سیره انبیاست با اینکه روایتی نیست.

شما وقتی ملاحظه می کنید آن همه روایاتی که اگر کسی میل به این بکند که روایتی است که اگر مایل باشی که زنده باشد این سلطان، تو هم با او محشوری. مسلمان مگر می شود مایل باشد به اینکه یکی زنده باشد و ظلم کند، آدم بکشد؟ رابطه داشته باشد با یک کسی که آدم می کشد، عالم می کشد؟ علما را می کشد؟... مسلمان اگر بخواهد اهتمام به امور مسلمین نداشته باشد که مسلمان [نیست]. لیس بمسلم «مَن اصبح و لَم یهتَمَّ بامور المسلمین فلیس بمسلم» هی هم بگو: «لا اله الا اللّه.»(1)

در بعض روایات که من حالا نمی دانم صحت و سقمش را، هست که یکی از چیزهای مستحب این است که مؤمنین در حال انتظار اسلحه هم داشته باشند. اسلحه مهیا، نه اینکه اسلحه را بگذارند کنار و بنشینند منتظر ، اسلحه داشته باشند برای اینکه با ظلم مقابله کنند، با جور مقابله کنند. تکلیف است... نهی از منکر است، به همه ما تکلیف است که باید مقابله کنیم با این دستگاههای ظالم، خصوصا دستگاههایی که با اساس مخالفند.»(2)

در جایی دیگر در جواب آنانی که قائلند باید معصیت زیاد بشود تا حضرت صاحب سلام اللّه علیه بیاید می فرماید:

«نگویید بگذار تا امام زمان(ع) بیاید. شما نماز را هیچ وقت می گذارید تا وقتی امام زمان علیه السلام آمد بخوانید؟ حفظ اسلام

ص: 47

واجب تر از نماز است. منطق حاکم خمین را نداشته باشید که می گفت: «باید معاصی را رواج داد تا امام زمان(ع) بیاید.» اگر معصیت رواج پیدا نکند حضرت ظهور نمی کند!(1)

«...حضرت صاحب مگر برای چی می آید؟ حضرت صاحب می آید معصیت را بردارد. ما معصیت کنیم که او بیاید!؟(2) ...اگر نظر شماها مثل نظر بعض عامیهای منحرف آن است که برای ظهور آن بزرگوار باید کوشش در تحقق کفر و ظلم کرد تا عالم را ظلم فرا گیرد و مقدمات ظهور فراهم شود. «فانا للّه و انا الیه راجعون.»(3)

«یک دسته ای از این بالاتر بودند می گفتند باید دامن زد به گناهها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت سلام اللّه علیه تشریف بیاورند. این هم یک دسته ای بودند که البته در بین این دسته منحرف هایی هم بودند، اشخاص ساده لوح هم بودند. منحرف هایی هم بودند که برای مقاصدی به این دامن می زدند.»(4)

«... و از همه شکننده تر. شعار گمراه کننده حکومت قبل از ظهور امام زمان علیه السلام باطل است و هزاران «ان قلت» دیگر، مشکلات بزرگ و جانفرسایی بودند که نمی شد با نصیحت و مبارزه منفی و تبلیغات، جلوی آنها را گرفت. تنها راه حل مبارزه و ایثار و خون بود... دیروز مقدس نماهای بی شعور می گفتند دین از سیاست جداست و مبارزه با شاه حرام است. امروز می گویند مسؤولین نظام کمونیست

ص: 48

شده اند. تا دیروز مشروب فروشی و فساد و فحشا و فسق و حکومت ظالمان برای ظهور امام زمان _ ارواحنا فداه _ را مفید و راه گشا می دانستند...».(1)

به فساد!

به حسب رای این جمعیت که بعضی شان بازیگرند و بعضی شان نادان، این است که ما باید بنشینیم دعا کنیم به صدام! هر کسی نفرین به صدام کند خلاف امر کرده است. برای اینکه حضرت دیر می آیند! و هر کسی دعا کند به صدام برای اینکه این فساد زیاد می کند. ما باید دعاگوی آمریکا باشیم... وامثال اینها، تا اینکه اینها عالم را پر کنند از جور و ظلم، و حضرت تشریف بیاورند! بعد حضرت تشریف بیاورند چه کنند؟ حضرت بیایند که ظلم و جور را بردارند. همان کاری که ما می کنیم و ما دعا می کنیم که ظلم و جور باشد، حضرت می خواهند همین را بَرِش دارند.

ما اگر دستمان می رسید، قدرت داشتیم، باید برویم تمام ظلم و جورها را از عالم برداریم.

تکلیف شرعی ماست، منتها ما نمی توانیم. اینی که هست این است که حضرت، عالم را پر می کند از عدالت، نه شما دست بردارید از تکلیفتان، نه اینکه شما دیگر تکلیف ندارید... .

برای اینکه خلاف آیات قرآن است. اگر هر روایتی بیاید که نهی از منکر را بگوید نباید کرد. این را باید به دیوار زد. اینگونه روایت قابل عمل نیست و این نفهم ها نمی دانند چی می گویند، هر حکومتی باشد حکومت [باطل] است، بلکه شنیدم بعضی از اشخاص گفته اند که خوب، با این وضعی که هست، الان در ایران هست، دیگر ما نباید تهذیب اخلاق بکنیم _ دیگر_ غلط است این حرفها چیزی نیست دیگر حالا، حتما باید استاد اخلاق در یک محیطی باشد که همه مردم فاسدند! شرابخانه ها همه بازند و _ عرض می کنم که _ جاهای فساد همه بازند . اگر یک جایی باشد که خوب باشد، آنجا دیگر تهذیب اخلاق لازم نیست! نمی شود! باطل است!... آنها می خواهند ما را کنار بزنند.

بله البته آن پر کردن دنیا را از عدالت، آن را ما نمی توانیم [پر] بکنیم، اگر می توانستیم می کردیم؛ اما چون نمی توانیم بکنیم، ایشان باید بیایند. الان عالم پر از ظلم است. شما یک نقطه هستید در عالم، عالم پر از ظلم است، ما بتوانیم جلوی ظلم را بگیریم، باید بگیریم، تکلیفمان است. ضرورت اسلام و قرآن [است] تکلیف ما کرده است که باید برویم همه کار را بکنیم؛ اما نمی توانیم بکنیم، چون نمی توانیم بکنیم . باید او بیاید تا بکند. اما ما باید فراهم کنیم کار را. فراهم کردن اسباب این است که کار را نزدیک بکنیم. کار را همچو بکنیم که مهیا بشود عالم برای آمدن حضرت سلام اللّه علیه. در هر صورت این مصیبت هایی هست که به مسلمان ها وارد شده است و سیاست های خارجی دامن بهش زده اند برای چاپیدن اینها و برای از بین بردن عزت مسلمین [است] و باورشان هم آمده است خیلی ها، شاید الآن هم بسیاری باور بکنند که نه؛ حکومت نباید باشد زمان حضرت صاحب باید بیاید حکومت؛ و هر حکومتی در غیر زمان حضرت صاحب باطل است، یعنی هرج و

ص: 51

مرج بشود، عالم به هم بخورد تا حضرت بیاید درستش کند! ما درستش می کنیم تا حضرت بیاید.(1)

علیه... من امیدوارم که ملت ایران در این روز مبارک پانزده شعبان که روز مبارکی است، در سعادت و سلامت و آرامش تمام به سر ببرند و خداوند این مولود سعید را بر همه مبارک کند.»(1)

جایی دیگر آورده اند :

«و خداوند این مولود مبارک را، ما را موفق کند به دیدار ایشان که چشمهای ما روشن بشود به زیارت این وجود مبارک که واقعا شخصی است که نمی توانم بگویم شخص اول دنیا و نمی توانم بگویم رهبر، بالاتر از این مسائل هست. خدا همه ما را موفق کند به خدمت ایشان و به خدمت به اسلام و به خدمت به کشور خودمان».(2)

«از خداوند تعالی مسألت می کنم که ظهور ولی عصر سلام اللّه علیه را نزدیک فرماید و چشمهای ما را به جمال مقدسش روشن. ما همه انتظار فرج داریم و باید در این انتظار، خدمت بکنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا بکند و مقدمات ظهور ان شاء اللّه تهیه بشود.»(3)

«از خدای تبارک و تعالی می خواهم که ظهور مسعود ایشان را نزدیک کند و تشریف بیاورند و ما هم جمال او را ببینیم. و ایشان هم در میان ما، شماها را از نزدیک ببینند، گر چه ایشان مطلعند بر مسائل و مصائب، ما مرهون زحمتهای شماها و

ص: 53

عزیزان شماها هستیم.»(1)

...امید است آفتاب درخشان اسلام بر جهانیان نور افشاند، و مقدمات ظهور منجی بشریّت را فراهم آورد و «ما ذلک علی اللّه بعزیز».(2)

گویی جهان مهیا می شود برای طلوع آفتاب ولایت از افق مکه معظمه و کعبه آمال محرومان و حکومت مستضعفان...(3)

جلوگیری از تجاوز بیگانگان، از بدیهی ترین امور است، بی آنکه بین زمان حضور و غیبت امام و این کشور و آن کشور فرقی باشد.(1)

امام راحل در پاسخ کسانی که می گویند طبق حدیث «کل رایة ترفع قبل قیام القائم فصاحبها طاعوت یَعبُدُ من دون اللّه»(2) می فرماید: «این نویسنده(3) مطالب را درهم و برهم کرده و روی هم ریخته [و[ بی خردانه به اعتراض برخاسته. این احادیث هیچ مربوط به تشکیل حکومت خدایی عادلانه که هر خردمند لازم می داند نیست؛ بلکه در روایت اول دو احتمال است: یکی آنکه راجع به خبرهای ظهور ولی عصر باشد و مربوط به علامات ظهور باشد و بخواهد بگوید عَلَمهایی که به عنوان «امامت» قبل از قیام قائم بر پا می شود، باطل است ، چنانچه در ضمن همین روایات علامت های ظهور هم ذکر شده است؛ و احتمال دیگر آنکه از قبیل پیشگویی باشد از این حکومت هایی که در جهان تشکیل می شود تا زمان ظهور. که هیچ کدام به وظیفه خود عمل نمی کنند و همین طور هم تاکنون بوده شما چه حکومتی در جهان از بعد از حکومت علی بن ابیطالب علیه السلام سراغ دارید که حکومت عادلانه باشد و سلطانش طاغی و بر خلاف حق نباشد؟... .»(4)

«اکنون که دوران غیبت امام علیه السلام پیش آمده و بناست احکام حکومتی اسلام باقی بماند و استمرار پیدا کند و هرج و مرج روا نیست، تشکیل حکومت لازم می آید. عقل هم به ما حکم می کند که تشکیلات لازم است تا اگر به ما هجوم آوردند، بتوانیم جلوگیری کنیم، اگر به نوامیس

ص: 55

مسلمین تهاجم کردند دفاع کنیم...»(1)

که هستند انحرافات در آنها هست؛ حتی نفوس اشخاص کامل هم در آن انحرافاتی هست ولو خودش نداند . در اخلاق ها انحراف هست، در عقاید انحراف هست، در اعمال انحراف هست و در کارهایی هم که بشر می کند انحرافش معلوم است . و ایشان مأمورند برای اینکه تمام این کجی ها را مستقیم کنند و تمام این انحرافات را برگردانندبه اعتدال که واقعا صدق بکند «یملا الارض عدلاً بعد ما ملئت جورا» از این جهت این عید، عید تمام بشر است . بعد از اینکه آن اعیاد، اعیاد مسلمین است این عید، عید تمام بشر است، تمام بشر را ایشان هدایت خواهند کرد، ان شاء اللّه و ظلم و جور را از تمام روی زمین بر می دارند.»(1)

الهی بر سراسر گیتی گسترش یابد. و منافقان و حیله گران از صحنه خارج شوند و پرچم عدالت و رحمت حق تعالی بر بسیط زمین افراشته گردد و تنها قانون عدل اسلامی بر بشریت حاکم شود و کاخهای ستم و کنگره های بیداد فرو ریزد و آنچه غایت بعثت انبیاء علیهم صلوات اللّه و حامیان اولیاء علیهم السلام بوده تحقق یابد و برکات حق تعالی بر زمین نازل شود(1) و قلم های ننگین و زبان های نفاق افکن شکسته و بریده شود و سلطان حق تعالی بر عالم پرتو افکن گردد و شیاطین و شیطان صفتان به انزوا گرایند و سازمانهای دروغین حقوق بشر از بنیاد برچیده شوند و امید است که خداوند متعال آن روز فرخنده را به ظهور این مولود فرخنده هر چه زودتر فرا رساند و خورشید هدایت و امامت را طالع فرماید.»(2)

«آنچه غایت تعلیمات اسلامی است همزیستی مسالمت آمیز در سطح جهان است که امید است با تعجیل در ظهور مهدی آخر الزمان ارواحنا فداه حاصل شود و رسیدن انسانها به کمال و سعادت اخروی است که خداوند نصیب همگان فرماید.»(3)

دنبال همین معنا باشد که همه باید قیام بکنیم ؛ قیام واحد که بالاترین قیام همان قیام آن شخص واحد است و همه قیام ها باید دنبال آن قیام باشد و قیام للّه باشد. خدای تبارک و تعالی می فرماید: که من فقط یک موعظه دارم به شما «قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ» به امت بگو که فقط من یک موعظه دارم به شما و آن موعظه این است که قیام کنید و قیام للّه باشد، قیام للّه کنید. البته آن حضرت قیام للّه می فرمایند و آن لِلّهی که و آن خلوصی که برای ایشان هست برای دیگران نیست ، لکن شیعه های بزرگوار آن حضرت هم باید پیروی از او بکنند در اینکه قیام کنند للّه، برای خدا.»(1)

ص: 60

کار نداشته باشیم به اینکه در جهان چه می گذرد، بر ملت ها چه می گذرد، بر ملت ما چه می گذرد؛ به این چیزها ما کار نداشته باشیم، ما تکلیف های خودمان را عمل می کنیم، برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایند ان شاء اللّه، درست می کنند؛ دیگر ما تکلیفی نداریم. تکلیف ما همین است که دعا کنیم ایشان بیایند و کاری به کار آنچه در دنیا می گذرد یا در مملکت خودمان می گذرد، نداشته باشیم. اینها هم یک دسته ای، مردمی بودند که صالح بودند.

یک دسته ای می گفتند که خوب، باید عالم پر [از [معصیت بشود تا حضرت بیاید ؛ ما باید نهی از منکر نکنیم، امر به معروف هم نکنیم تا مردم هر کاری می خواهند بکنند؛ گناه ها زیاد بشود که فرج نزدیک بشود.

یک دسته ای از این بالاتر بودند، می گفتند: باید دامن زد به گناهها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت سلام اللّه علیه تشریف بیاورند. این هم یک دسته ای بودند که البته در بین این دسته، منحرفهایی هم بودند، اشخاص ساده لوح هم بودند، منحرفهایی هم بودند که برای مقاصدی به این دامن می زدند.

یک دسته دیگری بودند که می گفتند که هر حکومتی اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است. آنها مغرور بودند. آنهایی که بازیگر نبودند، مغرور بودند به بعض روایاتی که وارد شده است بر این امر که هر علمی بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن عَلَم، علم باطل است. آنها خیال کرده بودند که نه، هر حکومتی باشد، در صورتی که آن روایات [اشاره دارد] که هر کس علم بلند کند با علم مهدی، به عنوان «مهدویت» بلند کند، [باطل است.]

حالا ما فرض می کنیم که یک همچو روایاتی باشد، آیا معنایش این

ص: 62

نیست که تکلیفمان دیگر ساقط است؟ یعنی، خلاف ضرورت اسلام، خلاف قرآن نیست این معنا که ما دیگر معصیت بکنیم تا پیغمبر بیاید، تا حضرت صاحب بیاید؟ حضرت صاحب که تشریف می آورند برای چی می آیند؟ برای اینکه گسترش بدهند عدالت را، برای اینکه حکومت را تقویت کنند، برای اینکه فساد را از بین ببرند. ما بر خلاف آیات شریفه قرآن دست از نهی از منکر برداریم، دست از امر به معروف برداریم و توسعه بدهیم گناهان را برای اینکه حضرت بیایند؟ حضرت بیایند چه می کنند؟ حضرت می آیند، می خواهند همین کارها را بکنند. الان دیگر ما هیچ تکلیفی نداریم؟ دیگر بشر تکلیفی ندارد، بلکه تکلیفش این است که دعوت کند مردم را به فساد؟ به حسب رأی این جمعیت، که بعضیشان بازیگرندو بعضیشان نادان، این است که ما باید بنشینیم، دعا کنیم به صدام. هر کسی نفرین به صدام کند، خلاف امر کرده است ؛ برای اینکه حضرت دیر می آیند! و هر کسی دعا کند به صدام؛ برای اینکه این فساد زیاد می کند، ما باید دعاگوی امریکاباشیم و دعا گوی شوروی باشیم و دعا گوی اذنابشان از قبیل صدام باشیم و امثال اینها . تا اینکه اینها عالم را پر کنند از جور و ظلم و حضرت تشریف بیاورند. بعد حضرت تشریف بیاورند، چه کنند؟ حضرت بیایند که ظلم و جور را بردارند؛ همان کاری که ما می کنیم و ما دعا می کنیم که ظلم و جور باشد! حضرت می خواهند همین را بَرِش دارند. ما اگر دستمان می رسید، قدرت داشتیم، باید برویم تمام ظلم و جورها را از عالم برداریم. تکلیف شرعی ماست، منتها ما نمی توانیم. اینی که هست این است که حضرت عالم را پر می کند از عدالت؛ نه شما دست بردارید از تکلیفتان، نه اینکه شما دیگر تکلیف ندارید.

ما تکلیف داریم که، این که می گوید حکومت لازم نیست، معنایش

ص: 63

این است که هرج و مرج باشد. اگر یک سال حکومت در یک مملکتی نباشد، نظام در یک مملکتی نباشد، آن طور فساد پر می کند مملکت را که آن طرفش پیدا نیست. آن که می گوید حکومت نباشد، معنایش این است که هرج و مرج بشود ؛ همه هم را بکشند؛ همه به هم ظلم بکنند برای اینکه حضرت بیاید. حضرت بیاید چه کند؟ برای اینکه رفع کند این را. این یک آدم عاقل، یک آدم اگر سفیه نباشد، اگر مغرض نباشد، اگر دست سیاست این کار را نکرده باشد که بازی بدهد ماها را که ما کار به آنها نداشته باشیم، آن ها بیایند هر کاری می خواهند انجام بدهند، این باید خیلی آدم نفهمی باشد!

کردند که هر حکومتی باشد این برخلاف انتظار فرج است. اینها نمی فهمند چی دارند می گویند. اینها ترزیق کرده اند بهشان که این حرفها را بزنند. نمی دانند دارند چی چی می گویند. حکومت نبودن، یعنی اینکه همه مردم به جان هم بریزند، بکشند هم را، بزنند هم را، از بین ببرند، بر خلاف نص آیات الهی رفتار بکنند. ما اگر فرض می کردیم دویست تا روایت هم در این باب داشتند، همه را به دیوار می زدیم؛ برای اینکه خلاف آیات قرآن است. اگر هر روایتی بیاید که نهی از منکر را بگوید نباید کرد، این را باید به دیوار زد. این گونه روایت قابل عمل نیست. و این نفهمها نمی دانند چی می گویند. هر حکومتی باشد حکومت [باطل] است! بلکه شنیدم بعضی از اشخاص گفته اند که خوب با این وضعی که هست، الان در ایران هست، دیگر ما نباید تهذیب اخلاق بکنیم. دیگر غلط است این حرفها! چیزی نیست دیگر حالا. حتما باید استاد اخلاق در یک محیطی باشد که همه مردم فاسدند، شرابخانه ها همه بازند و _ عرض می کنم که _ جاهای فساد همه بازند! اگر یک جایی باشد که خوب باشد، آن جا دیگر تهذیب اخلاق لازم نیست، نمی شود، باطل است! اینها یک چیزهائی است که اگر دست سیاست در کار نبود، ابلهانه بود، لکن آنها می فهمند دارند چی می کنند. آنها می خواهند ما را کنار بزنند.

بله، البته آن پر کردن دنیا را از عدالت، آن را ما نمی توانیم [پر[ بکنیم. اگر می توانستیم، می کردیم، اما چون نمی توانیم بکنیم ایشان باید بیایند. الان عالم پر از ظلم است. شما یک نقطه هستید در عالم، عالم پر از ظلم است. ما [اگر] بتوانیم جلوی ظلم را بگیریم، باید بگیریم؛ تکلیفمان است. ضرورت اسلام و قرآن [است] تکلیف ما کرده است که باید

ص: 65

برویم همه کار را بکنیم. اما نمی توانیم بکنیم؛ چون نمی توانیم بکنیم، باید او بیاید تا بکند. اما ما باید فراهم کنیم کار را. فراهم کردن اسباب این است که کار را نزدیک بکنیم، کار را همچو بکنیم که مهیا بشود عالم برای آمدن حضرت سلام اللّه علیه در هر صورت، این مصیبتهایی که هست که به مسلمانها وارد شده است و سیاستهای خارجی دامن بهش زده اند، برای چاپیدن اینها و برای از بین بردن عزت مسلمین [است [و باورشان هم آمده است خیلی ها. شاید الان هم بسیاری باور بکنند که نه، حکومت نباید باشد، زمان حضرت صاحب باید بیاید حکومت. و هر حکومتی در غیر زمان حضرت صاحب، باطل است؛ یعنی، هرج و مرج بشود، عالم به هم بخورد تا حضرت بیاید درستش کند! ما درستش می کنیم تا حضرت بیاید.

ان شاء اللّه، خداوند اصلاح کند اینها را. و امیدوارم که خداوند این روز را بر همه ما، بر همه شما مبارک کند و دست ظالم ها را کوتاه کند و قدرت بدهد به ملت های مظلوم برای سرکوب کردن ظالمها(1).

«و السلام علیکم و رحمة اللّه»

ص: 66

بحمد اللّه فرزندان خردسال آن روز شما، امروز جوانانی شده اند که مانند سایر برادران و خواهران خود از میهن اسلامی شان دفاع خواهند کرد.

همه می دانند که تحمل هشت سال فشار و سختی فقط برای اسلام عزیز بوده است، لذا مسؤولین باید در دفاع از اسلام محکمتر از همیشه با تمام توان در مقابل تجاوز نظامی، سیاسی و فرهنگی جهانخواران بایستند، چرا که امروز دنیای استکبار خصوصا غرب خطر رشد اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله وسلم را علیه منافع نامشروع خود درک کرده است.

امروز غرب و شرق به خوبی می دانند که تنها نیرویی که می تواند آنان را از صحنه خارج کند، اسلام است. آنها در این ده سال انقلاب اسلامی ایران ضربات سختی از اسلام خورده اند و تصمیم گرفته اند که به هر وسیله ممکن آن را در ایران که مرکز اسلام ناب محمدی است نابود کنند. اگر بتوانند با نیروی نظامی، اگر نشد، با نشر فرهنگ مبتذل خود و بیگانه کردن ملت از اسلام و فرهنگ ملی خویش و اگر هیچ کدام از اینها نشد، ایادی خود فروخته خود از منافقین و لیبرالها و بی دینها را که کشتن روحانیون و افراد بیگناه برایشان چون آب خوردن است و در منازل و مراکز ادارات نفوذ می دهند که شاید به مقاصد شوم خود برسند. و نفوذیها بارها اعلام کرده اند که حرف خود را از دهان ساده اندیشان موجّه می زنند.

من بارها اعلام کرده ام که با هیچ کس در هر مرتبه ای که باشد عقد اخوت نبسته ام. چهارچوب دوستی من در درستی راه هر فرد نهفته است. دفاع از اسلام و حزب اللّه اصل خدشه ناپذیر سیاست جمهوری اسلامی است. ما باید مدافع افرادی باشیم که منافقین سرهاشان را در مقابل زنان و فرزندانشان در سر سفره افطار گوش تا گوش بریدند. ما

ص: 68

باید دشمن سرسخت کسانی باشیم که پرونده های همکاری آنان با امریکا از لانه جاسوسی بیرون آمد. ما باید تمام عشقمان به خدا باشد نه تاریخ. کسانی که از منافقین و لیبرالها دفاع می کنند، پیش ملت عزیز و شهید داده ما راهی ندارند. اگر ایادی بیگانه و ناآگاهان گول خورده که بدون توجه بلندگوی دیگران شده اند، از این حرکات دست برندارند، مردم ما آنها را بدون هیچ گونه گذشتی طرد خواهند کرد.

مسؤولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت ارواحنا فداه است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد. مسائل اقتصادی و مادی اگر لحظه ای مسؤولین را از وظیفه ای که بر عهده دارند منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد. باید دولت جمهوری اسلامی تمامی سعی و توان خود را در اداره هر چه بهتر مردم بنماید، ولی این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند.

مردم عزیز ایران که حقا چهره منور تاریخ بزرگ اسلام در زمان معاصرند، باید سعی کنند که سختیها و فشارها را برای خدا پذیرا گردند تا مسؤولان بالای کشور به وظیفه اساسی شان که نشر اسلام در جهان است برسند و از آنان بخواهند که تنها برادری و صمیمیت را در چهارچوب مصلحت اسلام و مسلمین در نظر بگیرند. چه کسی است که نداند مردم عزیز ما در سختی هستند و گرانی و کمبود بر طبقه مستضعف فشار می آورد، ولی هیچ کس هم نیست که نداند پشت کردن به فرهنگ دول دنیای امروز و پایه ریزی فرهنگی جدید بر مبنای اسلام در جهان و برخورد قاطع اسلامی با امریکا و شوروی، فشار و سختی و شهادت و

ص: 69

گرسنگی را به دنبال دارد و مردم ما این راه را خود انتخاب کرده اند و بهای آن را هم خواهند پرداخت و بر این امر هم افتخار می کنند. این روشن است که شکستن فرهنگ شرق و غرب، بی شهادت میسر نیست.

من بار دیگر از مسؤولین بالای نظام جمهوری اسلامی می خواهم که از هیچ کس و از هیچ چیز جز خدای بزرگ نترسند و کمرها را ببندند و دست از مبارزه و جهاد علیه فساد و فحشای سرمایه داری غرب و پوچی و تجاوز کمونیزم نکشند که ما هنوز در قدمهای اول مبارزه جهانی خود علیه غرب و شرقیم.

مگر بیش از این است که ما ظاهرا از جهانخواران شکست می خوریم و نابود می شویم؟ مگر بیش از این است که ما را در دنیا به خشونت و تحجر معرفی می کنند؟ مگر بیش از این است که با نفوذ ایادی قاتل و منحرف خود در محافل و منازل، عزت اسلام و مسلمین را پایکوب می کنند؟ مگر بیش از این است که فرزندان عزیز اسلام ناب محمدی در سراسر جهان بر چوبه های دار می روند؟ مگر بیش از این است که زنان و فرزندان خردسال حزب اللّه در جهان به اسارت گرفته می شوند؟ بگذار دنیای پست مادیت با ما چنین کند ولی ما به وظیفه اسلامی خود عمل کنیم.

امروز بیشتر از هر زمانی کینه و دشمنی استکبار علیه اسلام ناب محمدی بر ملا شده است. بسیج عمومی آنان در دفاع از یک خود فروخته و نویسنده مزدور گویای این واقعیت است و شاید آنان این همه فضاحت و بی آبروی شان را به خاطر رسیدن به هدف شوم خود پیش بینی نکرده بودند که امروز با سرافکندگی و خواری از کرده خود پشیمان و با ذلت مراجعت می کنند.

احتمالاً قضیه مبارزه با حجاب زنان مسلمان در فضای آموزشی،

ص: 70

حرکتی انحرافی برای کمرنگ کردن جلوه عظیم دفاع جهان اسلام از رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می باشد. گرچه خود این واقعه هم از دردهایی است که ملتهای اسلامی گرفتار آن شده اند که چگونه در دنیای به اصطلاح آزاد، الزام زنان و دختران مسلمان به رفع حجاب عین دموکراسی است و فقط ما که گفته ایم کسی که به پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم توهین کند و اجماع فقهای مسلمین فتوا به اعدام آن می دهند، خلاف آزادی است! راستی چرا دنیا در برابر کسی که اجازه ندهد تا دختران مسلمان به دلخواه خود با پوشش اسلامی در دانشگاهها درس بخوانند یا تدریس کنند، ساکت نشسته است؟ جز این است که تفسیر و تأویل آزادی و استفاده از آن در اختیار کسانی است که با اساس آزادی مقدس مخالفند؟ امروز خداوند ما را مسؤول کرده است، نباید غفلت نمود. امروز با جمود و سکون و سکوت باید مبارزه کرد و شور و حال حرکت انقلاب را پا بر جا داشت. من باز می گویم همه مسؤولان نظام و مردم ایران باید بدانند که غرب و شرق تا شما را از هویت اسلامی تان _ به خیال خام خودشان _ بیرون نبرند، آرام نخواهند نشست. نه از ارتباط با متجاوزان خشنود شوید و نه از قطع ارتباط با آنان رنجور، همیشه با بصیرت و با چشمانی باز به دشمنان خیره شوید و آنان را آرام نگذارید که اگر آرام گذارید، لحظه ای آرامتان نمی گذارند.

البته ما از زحمات وزارت امور خارجه قدردانی می کنیم و آنها باید با جدیت به کار خود ادامه دهند که ان شاء اللّه در انجام وظیفه بزرگ الهی و سیاسی خود موفق خواهند بود.

از خداوند متعال می خواهم تا مهاجرین عزیزمان را هر چه زودتر به خانه و کاشانه خود برساند و تلخی غربتها و سختیها را به شیرینی مراجعتشان مبدل سازد.

ص: 71

در خاتمه لازم است از همه کسانی که از مهاجرین عزیز جنگ تحمیلی پذیرایی کرده و می کنند و همچنین از مسؤولین محترم بنیاد مهاجرین که زحمات زیادی متحمل شده اند، تشکر و قدردانی نمایم. «و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته».(1)

روح اللّه الموسوی الخمینی

ص: 72

است پیغمبر اکرم جبرئیل امین را در دنیا. و ماه شعبان، ماه ولایت است و همه این معانی را ادامه می دهد. ماه رمضان مبارک است که قرآن بر او وارد شده است. و ماه شعبان مبارک است که ادعیه ائمه علیهم السلام در او وارد شده است. ماه مبارک رمضان [است [که قرآن را وارد کرده است. قرآن مشتمل بر تمام معارف است و تمام مایحتاج بشر است و ماه شعبان، که ماه امامان است، ادامه همان حقیقت است و همان معانی در تمام دوره ها.

آن چیزی که در قرآن به طور اسرار است، در ادعیه ائمه ما به طور اسرار است. در دعای شعبانیه می خوانیم که عرض می کند به خدا: «وَاجْعَلْنی مِمَّنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَکَ وَ لا حَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِکَ فَناجَیْتَهُ سِرّا وَ عَمِلَ لَکَ جَهْرا».(1) مسأله «صعق» را می آورد در میان؛ همان معنایی که در قرآن کریم راجع به حضرت موسی می گوید: «فَلَمّا تَجَلّی رَبُّهُ لِلْجَبَلِ»(2) و موسی در «صعق» واقع شد. این ماه صعق است و این هم ماهی است که همان صعق را می خواهد. این ماه تجلی الهی است بر پیغمبر اکرم و این ماه تجلی الهی به تبع پیغمبراکرم بر امامان است. حضرت مهدیسلام اللّه علیه ابعاد مختلفه دارد که آنچه که برای بشر واقع شده است، بعض ابعاد اوست؛ چنانچه آنچه از قرآن و پیغمبر اکرم برای بشر معلوم شده است، بعض ابعاد آن معنویات است؛ معنویاتی در قرآن است که برای هیچ کس جز پیغمبر اکرم و کسانی که شاگرد او هستند و از او استفاده کرده اند، کشف نشده است. و در ادعیه ما مسائلی است که همان طور

ص: 74

است؛ همان طوری که رسول اکرم به حسب واقع، حاکم بر جمیع موجودات است؛ حضرت مهدی همان طور حاکم بر جمیع موجودات است. آن خاتم رسل است و این خاتم ولایت. آن خاتم ولایت کلی بالأصاله است و این خاتم ولایت کلی به تبعیت است. پس این دو ماه، ماه هایی هستند که باید ما راجع به آنها احترام قائل بشویم و ادعیه ای [را] که در این ماه مبارک؛ ماه معظم شعبان وارد شده است و پس از آن در ماه مبارک رمضان وارد شده است بخوانیم و درش تدبر کنیم.

مفسرانی که اهل این معانی هستند، ادعیه ائمه را تفسیر کنند! مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که کم نظیر است؛ مثل دعای ابوحمزه که از حضرت سجاد وارد شده است، آن هم کم نظیر است و این هم کم نظیر است. دعای کمیل در شعبان وارد شده است و یکی از ادعیه ای است که در پانزده شعبان، شب پانزده شعبان خوانده می شود، مشتمل بر اسراری است که دست ما از آن کوتاه است. از ائمه هدی ادعیه ای وارد شده است که مضامین آنها را باید تأمل کرد، و آن هایی که اهل نظر هستند، اهل معرفت هستند بر آن ها شرح کنند؛ آنها را به مردم ارائه بدهند، اگر چه هیچ کس نمی تواند آن چیزی [را] که به حسب واقع هست، شرح کند.

ما از این مسأله باید بگذریم و همان اکتفا کنیم به اینکه ما تابع هستیم. و ما قائل به این هستیم که نور نبوت و نور امامت از صدر خلقت بوده است و تا آخر خواهد بود.

اینکه در ماه مبارک آتش بس باشد؛ [می گویند:] مهلت بدهید به این جنایتکار که در ماه مبارک تجهیز کند خودش را و بعد از ماه مبارک بدتر از اول، حمله کند؛ یک جنایتکاری که از هیچ امری از امور نمی گذرد و به هیچ قشری از اقشار رحم نمی کند و به اهل کشور خودش هم رحم نمی کند؛ و آنها را در تحت فشارها و کشتارها قرار می دهد و دائما درصدد فرصت است برای اینکه خودش را تحمیل کند بر همه منطقه. آنهایی که تبع امریکا هستند، آنها دعوت می کنند ما را بر اینکه در ماه مبارک رمضان آتش بس! در سال قبل بود یا سال جلویی بود که دست اندرکارهای عراق می گفتند که ماه حرام است، جنگ حرام است. اینها باز این مطلب را هم نفهمیدند که ماه رجب ماه حرام است، نه ماه رمضان. ماه رمضان ماه جنگ است.

ملت ما باید متوجه باشند به دسیسه های قدرت های بزرگ، که در هر فرصتی دسیسه ای ایجاد می کنند. و ما باید هشیار باشیم و گول اینها را نخوریم و ماه رمضان را مهلت ندهیم به این جنایتکار که مجهز بشود و باز به شرارت خودش ادامه بدهد. این شخص الآن در لب گودال است؛ لب گودال جهنم است. و شما جوانها و شما مردم باید این را ثابت کنید [که] الان هم جهنم محیط بر اوست. الان هم این زندگی ای که او می کند زندگی جهنمی است و آن اخلاقی که دارد اخلاق جهنمیان است. بر ماست که به هیچ یک از این بوقهای تبلیغاتی و آنهایی که تبع آنها هستند یا از زبان امریکا صحبت می کنند یا اشتباه می کنند در امور راجع به این که جنگ را باید پایان داد، هیچ گوش ندهیم. جنگ ممکن نیست پایان بپذیرد، الاّ به رفتن این حزب فاسد، ان شاء اللّه.

و مرگ بر همه ظالمهای دنیا. مرگ بر آن هایی که دارند مردم را و ملتها را می چاپند و با تبلیغات خودشان، خودشان را یک ملت یا یک

ص: 76

دولت صلح طلب حساب می کنند اینها در حال مرگ هستند. آنی که باقی است خدای تبارک و تعالی است. آن که هست و همیشه هست او است. و آن که اهل سعادت است، آنی است که تقوا داشته باشد. تبعیت داشته باشد از اسلام. و تبعیت از اسلام اگر ما داریم، باید هم دشمنان اسلام را سرکوب کنیم تا آن اندازه ای که می توانیم و هم باید بین دوستان خودمان محبت ایجاد کنیم.

ص: 77

و من امیدوارم که این ملت شریف سعادت دو چندان پیدا کند. و این رزمندگان معظم از هر صنفی که هستند و از هر قشری که هستند، اینها مؤید باشند به تأییدات الهی. و ملت ایران توجه بکند که امروز روزی است که باید مجهز بشود تا این جرثومه فساد را از بن در آورد. خداوند ان شاء اللّه، شما را توفیق بدهد و دشمنان شما را هدایت کند. و اگر نشده اند جزا بدهد.(1)

ص: 79